El pueblo unido (po polsku)

Wspólnota jest siłą!

słowa: Katarzyna Knapik-Gawin, 2015
muzyka: Sergio Ortega / Quillapayun, 1973

Wspólnota! Jest siłą!
By dobro zwyciężyło!

Śpiewajmy wraz!
Zwycięstwa przyszedł czas
Gdy łopot flag
Jedności daje znak!
Daj rękę swą
I ze mną razem chodź!
Czy słyszysz, jak
Śpiew nasz rozwija się jak piękny kwiat
I trwa
Po horyzontu kres?
A lepszy świat
Czy czujesz, że tu jest?

Na nogi, wstań!
Wygraną przynieś nam!
Idziemy dziś
Po nasze lepsze dni!
Radości blask
Dziś poprowadzi nas!
Sprzeciwu wrzask
Z tysiąca gardeł naszych płynie już
I gra
Wolności piękny ton
Nasz dom bez krat
Dziś wywalczymy go!

Wspólnota! Jest siłą!
By dobro zwyciężyło!

W odwadze trwaj,
Musimy razem stać
By cały kraj
Pomocną dłoń mógł dać:
Bałtycka sól
I wichry stromych gór
I nasza krew
Co w sercach od pokoleń burzy się
I łka
Gdy kajdan czuje smak
Dziś drogę jej
Swobody wskaże ptak

Niech słowa te
Przez mrok prowadzą cię!
Gdy pełznie lęk,
Odwagę w serce lej!
Już przyszedł dzień,
Nie warto chować się!
Ramieniem swym
Podeprzyj towarzysza który drży
Niech ma
Oparcie w sile twej
Bo tylko tak
Zwyciężyć uda się!

Wspólnota! Jest siłą!
By dobro zwyciężyło


Bella ciao (po polsku)

Bella ciao

(Polska wersja piosenki „Bella ciao”)

słowa: aut. niezn.

Pewnego [Am]ranka, gdy się zbudziłem
o bella, ciao! bella, ciao! bella, [E]ciao, ciao, ciao!
Pewnego [Dm]ranka, gdy się zbudz[Am]iłem
Spotkałem [E]wroga w kraju [Am]mym

hej partyzancie, weź mnie ze sobą
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
hej partyzancie, weź mnie ze sobą
Bo czuję powiew śmierci już

A jeśli umrę jako partyzant
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
A jeśli umrę jako partyzant
Chcę byś pochował godnie mnie

Pogrzeb mnie w górach, tam hen, wysoko
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Pogrzeb mnie w górach, tam hen, wysoko
Gdzie piękny kwiat swój kładzie cień

Wszyscy co przejdą i będą patrzeć
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Wszyscy co przejdą i będą patrzeć
Powiedzą: „Jaki piękny kwiat!”

Kwiat ten należy do partyzanta
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
/Kwiat ten należy do partyzanta
Co życie swe za wolność dał/x2


Bella Ciao z tekstem w języku polskim, w wersji wykonywanej przez Krakowski Chór Rewolucyjny. Nie wiemy, kto jest autorem lub autorką tłumaczenia na język polski. Więcej informacji o utworze na stronie wersji oryginalnej.

Łodzianka

Łodzianka

słowa: aut. niezn., 1909
muzyka: Józef Pławiński

(Na melodię piosenki „Warszawianka 1905”)

[Dm]Śmiało podnieśmy krwawe sztandary,
[A]Jasną zielenią [Dm]opaszmy [C]skroń.
[Dm]Otośmy pełni siły i wiary
[A]Na bój śmiertelny chwy[Dm]cili [C]broń.
[F]O, bo to walka [C]o wolność ludu,
Sztandar nasz krwawy, [A]sióstr, braci krew,
[Dm]Drogą przed nami z cierni i trudu,
[A]Uczucia w piersi [Dm]zemsta [Am]i [Dm]gniew.[C]

[F]Naprzód, o Łodzi, w [C]krwawej powodzi
Poległych braci [A]pomścić już czas,
[Dm]Czas by stanęli, starzy i młodzi,
[A]Walczyć za wolność [Dm]czas, [A]wielki [Dm]czas!

Dziś, gdy nas gnębią różne Szajblery,
Gdy majster każdy – szpicel i cham,
Gdy ufni w pomoc rządu Gajery
Pędzą łaknących pracy od bram,
Gdy z Kaznakowem Poznański w zgodzie,
Gdy razem chłoszczą: nędza i bat,
Gdy za idee w głodzie i chłodzie
Umiera ojciec, siostra i brat.

Naprzód, o Łodzi, w krwawej powodzi
Zerwijmy pęta z gnębionych mas.
Stańmy do walki, starzy i młodzi:
Czas pomścić braci poległych, czas!

Gdy setki naszych mężnych szermierzy
Poszło na Sybir do carskich turm,
Niech wstaną nowi dziś bohaterzy,
Rozdzwonią ciszę odgłosem surm.
Za szereg braci poległych w borze,
Za groby, które zbezcześcił wróg,
Zemstę przysiężmy, stańmy jak morze
I zmiećmy przemoc z dziejowych dróg!

Naprzód, o Łodzi, w krwawej powodzi
Poległych braci pomścijmy wraz,
Stańmy do walki, starzy i młodzi:
Bo przyszła chwila, już nadszedł czas!


Łodzianka została napisana w 1909 roku. Jej nieznanego pochodzenia tekst inspirowany jest „Warszawianką 1905 roku” i śpiewana jest na tę samą melodię. Nawiązuje do Powstania Łódzkiego, jednego z najważniejszych epizodów Rewolucji 1905 roku na terenach Królestwa Polskiego. Najcięższe walki trwały w dniach 22–24 czerwca 1905 r. i były elementem trwającej w całej Rosji rewolucji.

W tekście utrwaliły się wydarzenia ze stycznia 1905 roku, kiedy po strajkach w fabrykach Scheiblera, Geyera i Poznańskiego z pracy wyrzucono około 10 tysięcy robotników. Autor utworu pozostaje anonimowy.

La Ballata della Fiat

La Ballata della Fiat

słowa i muzyka: Alfredo Bandelli, 1974

[A]Signor padrone questa volta
per te è andata proprio [E]male
Siamo stanchi di aspettare
che tu ci faccia ammaz[A]zare

Si continua a lavorare
e i sindacati vengono a [E]dire
che bisogna ragionare
Ma di lottare non ne parla [A]mai!

E signor padrone! Ci siam svegliati
E questa volta si dà bat[E]taglia
E questa volta come lottare
Lo decidiamo soltanto [A]noi

Vedi il crumiro che se la sgualia,
Senti il silenzio nelle offi[E]cine,
Forse domani solo il rumore
della mitraglia tu senti[A]rai

Signor padrone questa volta
Per te è andata proprio male
d’ora in poi se vuoi trattare
dovrai rivolgerti soltanto a noi

E questa volta non ci compri
con le cinque lire dell’aumento
se offri dieci, vogliamo cento
se offri cento mile noi vogliam!

Signor padrone! Non ci hai fregati
con le invenzioni, coi sindacati
I tuoi progetti sono sfumati
Perché si lotta contro di te!

E le qualifiche, le categorie,
Noi le vogliamo tutte abolite,
Le divisioni sono finite
Alla catena siam tutti uguali

Signor padrone questa volta
Ormai a lottare s’è imparato,
a Mirafiori s’è dimostrato
e in tutta l’Italia la dimostrerà

E quando siamo sciesi in piazza
Tu ti aspettavi un funerale,
Ma è andata proprio male
Per chi voleva farci addormentare

Ne abbiamo visti davvero tanti
di manganelli e scudi romani,
però s’è visto anche tante mani
che a sampietrino cominciano a andar

Tutta Torino proletaria!
Alla violenza della questura
risponde ora senza paura
La lotta dura si vuole far

E no ai burocrati e ai padroni!
Cosa vogliamo? Vogliamo tutto!
Lotta continua a Mirafiori
E il comunismo trionferà!

E no ai burocrati e ai padroni!
Cosa vogliamo? Vogliamo tutto!
Lotta continua in fabbriche e fuori
E il comunismo trionferà!


Autorem piosenki jest Alfredo Bandelli, jeden z najbardziej reprezentatywnych włoskich piosenkarzy z okresu ruchów studenckich z 1968 roku (miał wówczas 23 lata). La Ballata della Fiat pochodzi z płyty „Fabbrica, galera, piazza” z 1974 roku i opowiada o strajkujących robotnikach w fabrykach FIATA w Turynie.

Inne piosenki Alfredo Bandelliego w śpiewniku: In tutto il mondo uniamoci, La caccia alle streghe