Czerwony sztandar
Czerwony sztandar
muzyka: Jan Kozakiewicz
1881
Krew [C]naszą [F]długo leją [C]katy,
Wciąż [D]płyną ludu [G]gorzkie [D]łzy.
Na[C]dejdzie [F]jednak dzień zap[C]łaty,
Sę[D]dziami wówczas będziem [G]my,
Sę[D]dziami wówczas będziem [G]my!
[C]Dalej więc, dalej więc, [F]wznieśmy [C]śpiew,
Nasz [C]sztandar płynie ponad [G]trony.
[D]Niesie [G]on [D]zemsty [G]grom, [D]ludu [G]gniew
[G]Przyszłości rzucając [C]siew,
A kolor [F]jego jest czer[C]wony,
Bo na nim [F]robot[G]nicza [C]krew
Bo na nim [F]robot[G]nicza [C]krew!
Choć stare łotry, nocy dzieci,
Nawiązać chcą starganą nić,
Co złe, to w gruzy się rozleci,
Co dobre, wiecznie będzie żyć.
Co dobre wiecznie będzie żyć
Dalej więc…
Porządek stary już się wali,
Żywotem dla nas jego zgon.
Będziemy wspólnie pracowali
l wspólny będzie pracy plon.
I wspólny będzie pracy plon
Dalej więc…
Hej, razem, bracia, do szeregu
Z jednaką myślą, z dłonią w dłoń!
Któż zdoła wstrzymać strumień w biegu,
Czyż jest na świecie taka broń?
Czyż jest na świecie taka broń?
Dalej więc…
Precz z tyranami, precz z zdziercami,
Niech zginie stary, podły świat!
My nowe życie stworzym sami
l nowy zaprowadzim ład.
I nowy zaprowadzim ład
Dalej więc…
Czerwony Sztandar (pieśń znana również pod tytułem Krew naszą długo leją katy) od 1883 stał się rewolucyjnym hymnem bojowym polskiego proletariatu.
Tekst w 1881 r. napisał lwowski poeta, publicysta i działacz socjalistyczny Bolesław Czerwieński na podstawie pieśni francuskich komunardów z 1871 Le drapeau rouge (Czerwony sztandar). Muzykę skomponował Jan Kozakiewicz. Po raz pierwszy utwór opublikowano w Genewie w 1882 roku w zbiorze poezji Czegóż chcą.
Pieśń towarzyszyła demonstracjom, strajkom. Przed śmiercią śpiewali ją skazańcy. Jej wykonywanie i publikowanie było zakazane przez władze rosyjskie.
Przetłumaczona została na 12 języków. Szczególną popularnością cieszyła się w Rosji. Na język niemiecki pieśń przetłumaczyła ją w 1900 r. Róża Luksemburg. Czerwony sztandar jest również hymnem Polskiej Partii Socjalistycznej.