Auf, auf zum Kampf

Auf, auf zum Kampf

ok. 1870-1924

Auf, auf zum [E]Kampf, zum Kampf!
Zum Kampf sind wir ge[A]boren
Auf, auf zum [E]Kampf, zum Kampf!
Zum Kampf sind wir be[A]reit

/Dem Karl Lieb[A]knecht,
dem haben wir’s gesch[E]woren,
Der Rosa Lu[A]xemburg reichen wir die [E]Hand/x2

Es steht ein Mann, ein Mann!
So fest wie eine Eiche!
Er hat gewiß, gewiß
Schon manchen Sturm erlebt!

/Vielleicht ist er schon morgen eine Leiche,
Wie es so vielen Freiheitskämpfern geht/x2

Wir fürchten nicht, ja nicht!
Den Donner der Kanonen
Wir fürchten nicht, ja nicht!
Die grüne Polizei
/Den Karl Liebknecht, den haben wir verloren,
Die Rosa Luxemburg fiel durch Mörderhand/x2

Auf, auf zum Kampf, zum Kampf!
Zum Kampf sind wir geboren
Auf, auf zum Kampf, zum Kampf!
Zum Kampf sind wir bereit
/Dem Karl Liebknecht, dem haben wir’s geschworen,
Der Rosa Luxemburg reichen wir die Hand/x2


Melodia i część tekstu Auf, Auf zum Kampf były już znane w 1870/1871 r. Śpiewali ją żołnierze podczas wojny niemiecko–francuskiej, jednak wówczas mówiła o wierności wobec cesarza Wilhelma i odwadze żołnierzy. Tekst odnoszący się do Róży Luksemburg oraz Karla Liebknechta został napisany najprawdopodobniej pod koniec drugiej dekady XX w. W pierwszej wersji stworzonej na potrzeby KPD (śpiewnik KPD z 1920 r.) nie ma jeszcze mowy o zamordowaniu Róży Luksemburg i Karla Liebknechta, są oni jednak wymienieni w refrenie zamiast cesarza Wilhelma. Przypuszczać więc można, że wersja ta powstała przed 15 stycznia 1919 r. Tekst śpiewany obecnie (i jego pochodne) pojawia się dopiero w 1924 r. i jest, najprościej rzecz ujmując, wezwaniem do walki, wyrazem odwagi oraz wierności wobec zamordowanych założycieli.